Wielu mądrych ludzi pisało, wypowiadało się na temat czytania książek, lektur, które są także zaliczane do kanonu narodowego. Czytających nie trzeba przekonywać, nieczytających – trudno zachęcić. Wiedzą o tym najlepiej poloniści uczący w szkole średniej. Czasami daje się słyszeć, że język polski to trzeci obcy język, z którym się mierzą młodzi ludzi. Nauczyciele naszego zespołu szukają różnych metod, sposobów, aby oswajać z tekstem drukowanym i pokazywać piękno języka literackiego, choć dla współczesnego pokolenia coraz bardziej archaicznego.
Zmiany wymagań maturalnych z sierpnia 2024 r. dały szansę na „poluzowanie” z ilością lektur obowiązkowych, ale nadal młodzież próbuje omijać szerokim łukiem teksty, zwłaszcza te obszerne. Dyskusje i działania rozwijające kompetencje twarde (wiedza z zakresu historii, teorii literatury) oraz miękkie, niezbędne w przyszłości, są możliwe na lekcjach języka ojczystego. Myślenie krytyczne, kreatywność, umiejętność myślenia logicznego ujawniają się szczególnie podczas projektów (np. klasy trzecie podsumowywały romantyzm metodą lapbookową, wykorzystując dodatkowo SWOT), w czasie zabaw sprawdzających znajomość lektur, wiedzę z zakresu epok, tworząc profile bohaterów literackich. Można także szlifować język angielski w trakcie pracy z „Makbetem” 😉 Słowniki pojęciowe, domino frazeologiczne, „zakrętkowe scrabble”, gra w toposy, czy karty (np. filozoficzne, miłosne), „kim jestem” i wiele innych umożliwiają konfrontowanie własnej wiedzy z zespołem, powtórzenie i utrwalenie wiadomości. Nawet ostatni tydzień nauki w pomniejszonym składzie 😉 można wykorzystywać na „szlifowanie” poznanych treści i kolażową twórczość.
Podejmowane działania polonistów uświadamiają, że czytane treści utworów z minionych epok choć są trudne (ze względu na anachroniczny czasami język, zaskakującą kompozycję czy układ zdarzeń), ale w zabawowej formie (inaczej: gamifikacja / grywalizacja) stają się bardziej dostępne i przekładalne na współczesny język. Pozwalają także na chwilę zabawy w ciężkim dniu, uczą cierpliwości, współpracy i dają szansę uczyć się inaczej. Nauka połączona z zabawą to gwarantowany sukces, chociaż niekoniecznie jest on naukowy 😉!